Bye Bye Aussieland, hello Hong Kong!

Hallo Nederland,

Na maanden in Australië vertoeft te hebben, heb ik inmiddels al weer 2 dagen geleden het vliegtuig gepakt en zit ik weer in Hong Kong. De verschillen met de Australië waren binnen een uur al weer duidelijk merkbaar, en terwijl ik in de rij voor de douane stond te wachten miste ik Janka en Sanne toch wel een beetje.
Alle andere keren waren we (deels) samen in Hong Kong en China doe ik dan toch stiekem met hun verbinden en nu stond ik opeens alleen in de rij. De taal was niet meer te verstaan, ik werd weer omringd door Aziaten, de vriendelijkheid van de mensen (dat ik heb opgedaan in Australië) was er niet, geen Martin die me kwam ophalen en de warmte en benauwdheid kwam ik buiten meteen weer tegen. ’s Avonds in een piepklein kamertje geslapen, gedoucht terwijl ik naar de wc kon ;) en op straat me weer gemengd in de drukte.
Maar naar een half dagje rond te hebben gelopen, kwamen de herinneringen (en geuren) weer terug en was ik blij dat ik de stad al vaker had bezocht. Zo hoef ik op het einde niet te stressen, wat ik nog wil doen en kan ik relaxed terug naar Nederland komen.

Maar genoeg over Hong Kong, want de laatste 2 weken in Australië waren druk, maar ook super geweldig. Doordat ik de laatste 2 weken helemaal had vol gepland met verschillende uitstapjes, vloog de tijd voorbij.
Na een gezellig road trip terug met Kerenza en Trish, was het tijd om eerst van Kerenza afscheid te nemen, waarna ik met Trish deed inchecken in het voor mij zo bekende Nomads hostel. En ja hoor, ik kreeg zelfs de zelfde kamer toegewezen, helaas wel vol met andere mensen!
’s Avonds pizza gaan eten en de dag erna er vroeg uit, want er moest nog van alles geregeld worden. Na 2 uurtjes in de stad rond te hebben gehangen, was het tijd om het busje naar het hostel te pakken om mijn grote tas te herinpakken, zodat ik alles mee naar Tante Claire kon nemen. Ik liep al de hele tijd rond met het gevoel, dat er wel eens een oude bekende in het hostel zou zijn en zodra ik het busje uitstapte liep ik Vanessa tegen het lijf. Met haar deelde ik in Nomads de vorige keer in kamer en ze is echt geweldig! Dus dat was wel echt grappig.
Maar de tijd begon te dringen en snel werd mijn tas heringepakt en bracht de aardige jongen van Nomads me naar de bushalte. De greyhound werd vanaf toen mijn beste vriend en de eerste stop werd Mission Beach, waar ik zou gaan raften.
De volgende dag vroeg opgehaald en op naar het meeting point en aangezien ik de extreme versie had geboekt, zaten we in een kleinere groep en mochten we vaker uitstappen om van rotsen af te springen, door de stroomversnelling te zwemmen en probeerde onze tourguide ons met succes het water in te gooien. Doodmoe, maar voldaan kwam ik weer terug aan bij mijn hostel!
De volgende ochtend weer mijn beste vriend Greyhound opgezocht en onderweg sprak ik met Karin en toevallig ging zij ook naar Magnetic Island en zat ze ook nog in hetzelfde hostel. Samen de veerpont gepakt, samen de bus gemist en dus samen gelopen naar het hostel!
De eerste avond heerlijk gegeten (met mijn voucher :)) en de dag erna weer vroeg op, want we wilden veel zien en dit was onze enigste dag om dit te doen. Dus hup de bus in en op naar de Forts walk, wij daar op de kaart kijken en samen waren we aan het overleggen welke kant we opmoesten en uit het niets zei opeens een vrouw: Leuk hè, al die Nederlanders! Wij opkijken en stonden daar 3 gepensioneerde mensen, waarvan er 2 toevallig ook nog Nederlands konden. Thea en Trudie zijn op hun 13de naar Australië geëmigreerd en hebben dus meer tijd in Australië rondgebracht, dan in Nederland. Maar net als mijn Australische tante Claire, konden zei nog vloeiend Nederlands spreken.
Samen met hun hebben we dan ook de Forts walk gedaan en onderweg hebben we koala’s gespot, de enigste dieren die nog op mijn lijstje stonden om te zien. ’s Middags hebben Karin en ik nog heerlijk gesnorkeld en toen was het tijd om de snorkelspullen terug te brengen, dat gedaan en toen hup weer de bus in en opzoek naar de Wallabies om deze te voeren.
Na lang zoeken en met wat hulp van behulpzame Australiërs, hebben we ze dan gevonden en hebben we vol verbazing daar gezeten en gekeken hoe de wallabies uit onze handen deden eten. Goede foto’s gemaakt, zelfs nog een baby’tje gespot en toen was het tijd om terug naar het hostel te gaan, eten klaar te maken en daarna was het al snel bedtijd!

De dag erna samen met Karin en 2 Duitse jongens mijn vriend de Greyhound bezocht en de greyhound maakte voor ons een stop in Airlie Beach oftewel de With Sundays. Na het inchecken in hostel zoveel en me aangemeld te hebben voor mijn bootuitstapje, was het tijd om Airlie beach te verkennen!
Na een gezellig avond te hebben gehad, was het de volgende dag tijd om naar de boot te gaan lopen en overal waar Karin en ik kwamen, kwamen we de 2 Duitse jongens ook weer tegen. Zo stonden we ook gezamenlijk op onze boten te wachten en aangezien ik dacht dat ik op de Broomstick zou zitten, stonden we allemaal op een andere boot te wachten.
Toch nog maar eens de papieren checken en wat bleek, zat ik op de Condor en ja hoor… de 2 Duitse jongens zaten toevallig op dezelfde boot! En zo zat alleen Karin op een andere boot. In de boot werden we verdeeld over de bedden en al snel eindigde ik met de 2 Duitse jongens op dezelfde kamer.
De boottrip werd met de dag beter, want het weer werd ook steeds beter, haha! Kortom ik heb een super tijd gehad, veel nieuwe mensen leren kennen, prachtige stranden en snorkelgebieden bezocht en zelfs vallende sterren gezien. En na 2 nachten zat ook dit uitstapje erop, en dit was ook meteen mijn laatste Australische uitstapje.
Samen met de 2 Ieren van mijn boot de bus opgezocht, waarna ook hier weer mijn 2 Duitse vrienden kwamen opdagen. Zat ik weer met hun in de bus, al was het nu wel duidelijk voor de laatste keer. In de bus een heerlijk plaatsje uitgezocht, want de Greyhound was voor de komende 20 uur weer mijn beste vriend!

Na een super lange reis, kwam ik dan om 5 uur ´s middags aan in Nambour, waar Ross en Claire mij van de bus af deden halen en waar ik bij aankomst in Woombye ook Eli en Ingrid tegenkwam.
Samen met hun gaan uit eten en de volgende dag moest er helaas weer worden ingepakt! De hele kamer lag vol met spullen en na veel gewisseld te hebben, zat het ´s avonds toch allemaal in de tassen en kon ik met een voldaan gevoel gaan slapen. De volgende dag dropte Ross me af op het vliegveld en toen zat het Australische deel er toch echt op!

En nu zit ik dan in Hong Kong en ga ik voor de laatste keer mijn tas inpakken! Daarna voor de laatste keer een rondje door Hong Kong lopen, misschien nog een tea halen (Sanne, heb er gisteren ook 1 gehad!!) en dan op naar het vliegveld!

Morgen ben ik weer op Nederlandse bodem en kan ik iedereen weer verstaan, moet ik weer Nederlands gaan spreken, geen hostels en rugzak voor de komende weken/maanden en FRIETEN MET KROKETTEN, FRIKANDELLEN EN BITTERBALLEN!!!! Wat heb ik me daar opverheugd, droom al dagen over een kroketje en mama heeft beloofd dat we morgen naar de frituur gaan! Mocht je tijd hebben en zin hebben om al mijn avonturen aan te horen, ben je vanaf morgen weer welkom. En mocht je bij mijn eerste maaltijd aanwezig willen zijn, dan neem de bitterballen mee en ben je welkom ;)!

Tot snel!

Liefs Cyrille

P.s. Mijn Nederlands nummer werkt hoogstwaarschijnlijk niet meer, dus wil je bellen dan moet je mijn thuisnummer bellen.