De laatste rol WC papier, de laatste zak chips...

Hej allemaal!!

De laatste week is aangebroken en de laatste afspraken zijn gemaakt... Langzaam aan komt de kerstvakantie dichterbij en het einde inzicht.
De laatste rol WC papier is in gebruik, de laatste zak chips is opengemaakt, de laatste macaroni prut is opgemaakt en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Volgende week rond deze tijd ben ik al naar een Nederlandse winkel geweest, heeft mijn mama mijn eerste was al gedraaid en begint papa langzaam met de voorbereiding voor mijn eerste Nederlandse avondmaal.
En ik heb al 100 dingen op mijn lijstje staan dat ik graag wil eten, zuurkoolstamppot, chinees, andijviestamppot, visschotel, frieten met kroket, bitterballen en een frikandel, wortelenrats, wokken, aardappelkroketjes en ga zo nog maar even door!

Maar zover is het nog niet, eerst hier nog alles goed afsluiten.
Zo had ik afgelopen zaterdag na veel studeren, mijn Zweeds schriftelijk examen.
Vrijdagavond nog op het feestje van Diana, Helena mijn proefexamen onder haar neus geduwd en dit zag er goed uit. Dus dat gaf me al wat vertrouwen voor zaterdag, dus heerlijk geslapen en toen zaterdag nog wat laatste dingetjes doorgenomen met Amy op de universiteit.
En toen was het grote moment daar... Met mijn Liu kaart, potloden & pennen (mensen die mij in Nederland wel eens toetsen hebben zien maken, weten precies wat er nu allemaal op het bureau gelegen moet hebben), zakdoekjes en nog veel meer liepen we naar de zaal voor het examen. En ik had weer een dejavu, mijn eindexamen Havo (kies een vak, het maakt niet zoveel uit wat je kiest... zag er allemaal hetzelfde uit). We werden opgewacht door 2 oudere dames en die deden als eerste mijn LIU-kaart scannen en toen mocht ik de zaal binnen. En inderdaad alle tafels stonden minstens 1 meter uit elkaar, maar vandaag mocht ik wel een eigen tafeltje uitzoeken.
We werden vriendelijk, maar dringend verzocht om een plaatsje te nemen en de mobiele telefoon in je tas te laten zitten.
Nadat de rust was neergedaald werden de examens uitgedeeld en konden we beginnen. Even later kwam nog iemand langs met het mooie scan apparaat (het leek de albert heijn wel!) en werd mijn kaart opnieuw gescand en moesten we een nummer invullen op ieder blaadje van het examen.
Want mensen het examen wordt hier anoniem nagekeken en je mag dus nergens je naam vermelden!!

Na ongeveer anderhalf uur was ik klaar en kon ik het inleveren. Er was 1 oefening wat moeilijker, maar voor de rest was mijn gevoel wel redelijk. Maar de uitslag laat nog 2 weken op zich wachten.

Daarna ben ik met de bus naar Helena gegaan om een "knutsel-middag" te houden en we hebben met veel plezier heb ik dan ook verschillende dingen gemaakt... Waaronder een potato monster! GEWELDIG!!! Wat het is... dan moet je maar eens aardappelen komen eten ;)

Zondag nog gaan shoppen met Carmen en maandag heb ik me verder lopen/zitten/liggen voorbereiden op mijn mondeling. Met veel moeite kon ik 3 minuten vertellen over my life in Sweden en min bäste kompiser! 's Avonds dit nog eens geoefend met Diana en met een gerust gevoel, ging ik maandagavond 5 uur (het is hier al donker om 3 uur... dus 5 uur, lijkt 9 uur enz.) het lokaal binnen waar het mondeling werd gehouden.
Ik had die ochtend nog voor Carolina (de lerares) een cake gebakken, meer als grapje en bedankje dan omkoperij... Want de afgelopen 5 weken hadden we het in klas erover, hoe we Carolina konden omkopen voor een goed punt.
En wij (Michala en ik) vroegen snel nog wat laatste dingetjes... hoe spreek je dit uit en hoe zeg je dat en toen kwamen ook de andere 2 kandidaten aanzetten (ze heeft dus per keer 4 zenuwachtige studenten). Om op ons gemak te stellen, stonden er peperköcken om te eten en toen ze de recorder wou aanzetten, vroeg Michala als grapje: maakt het uit hoe ik mijn naam uitspreek? Met als gevolg dat Michala, Carolina en ik helemaal dubbel lagen en we het beginnen van het examen dus even moesten uitstellen.
Het ding was namelijk dat je je naam moet zeggen op het bandje, want als ze er dan later nog eens naar luistert, dan weet Carolina tenminste dat ik het was. Dus Carolina drukt op play en begint weer te lachen, waarna wij dus ook weer in de lach schieten... dit schiet dus niet op!
Carolina besluit dan maar om 1 van de jongens eerst te laten gaan en dit gaat gelukkig goed.
We moeten eerst een tekst lezen en nadat iedereen zijn tekst heeft gelezen, moeten we wat vertellen. Gelukkig mogen we van Carolina kiezen welk onderwerp we willen. En ik kies dan ook voor: Min bäste kompiser. Wil je deze versie live horen, dat kan... als ik weer thuis ben ;)!

Daarna was het af en moesten we net als in Nederland een enquête invullen en deed Carolina de formulieren nog wat meer invullen. Aan het begin had ze gezegd dat ze alleen kon zeggen of je geslaagd was of niet, maar op het einde zei ze dan toch dat ze voor 95% kon zeggen wat de cijfers werden... Voor mijn gevoel deed Michala het super goed en zij kreeg een B. En tja toen ik... Mijn uitspraak is blijkbaar geweldig en ik had MAAR 2 fouten gemaakt in mijn mondeling (Mijn mond viel open van verbazing!) en dus kreeg ik een A!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Grote shock!! Had ik echt nooit verwacht, maar wel úberblij mee!

Mijn transcript of records ziet er nu dus als volgt uit:
Outdoor education: A
The global teacher: A
Presents Swedish class: A
Oral exam: A
Writen exam:.............

Een A wordt dat waarschijnlijk niet :P, maar ben al blij als het een B of C wordt!

Ben echt trots op wat ik hier heb gedaan en moet nu nog 1 verslag inleveren en dan ben ik klaar!!!
Maar vanavond afscheid nemen van Misha (die vertrekt morgen al), morgenavond mijn Mexican party, Vrijdag nog niks, Zaterdag Susies X-mas party en Zondag komt er vast en zeker ook nog wel wat!!! En dan komen mama, papa en Tessa maandag en begint het grote inpakken van mijn spullen...

Maar hoe dat gaat verlopen vertel ik nog wel!!

Nou tot snel weer!

Kus Cyrille