Wat ging het toch snel...

Ni hau iedereen!!

En dan zit het Chinese avontuur er al weer op. De 6 maanden vlogen voorbij en nu is het tijd om afscheid te nemen!

6 maanden leken en half jaar geleden zo lang en nu ben ik het land al weer uitgezet, haha!
Gisteren is Sanne vertrokken en nadat ook Janka al weg was, blijf ik dus als laatste over... Maar morgen vertrek ook ik naar een nieuw land! Maar daarover horen jullie vanaf volgende week veel meer, eerst maar eens goed afscheid nemen van China!

De laatste 3 weken na het nieuwe jaar waren een periode van inpakken, opruimen, de laatste lessen draaien en het verzamelen van red pockets natuurlijk. Valentijnsdag werd de eerste werkdag in het nieuwe jaar en ben die dag dan ook meteen met Rita alle klassen afgegaan om zoveel mogelijk red pockets te verzamelen! Aan het einde van de week had ik ongeveer 25 pockets bemachtigd... Dus de laatste weken dan ook op dit geld geleefd :P!

Maar er was natuurlijk meer... Sanne en ik hadden nog flinke plannen de laatste 2 weken, dus de dagen waren goed gevuld. Overdag op school (waar ik nog steeds geen Engelse les hoefde te verzorgen :P) en 's avonds opruimen, plannen maken en naar de supermarkt lopen! Het voorlaatste weekend begon met een nieuwjaarsparty op vrijdagavond. En ook dit was weer een hele beleving, we werden ten eerste samen met alle buitenlandse leerkrachten aan de tafel gezet. Dus ook met de 3 heren van de primary school en ze hebben samen welgeteld 2 minuten hun mond dicht gehouden, ze bleven maar kletsen en opmerkingen eruit gooien, maar gelukkig wel uiterst gezellig! De avond werd verder gevuld met een buffet, optredens van de verschillende scholen en een loterij. Overdag mijn naam op een briefje moeten schrijven en dan kon ik 's avonds wel eens in de prijzen vallen.
Het buffet werkte trouwens niet... 600 Chinezen en 2 uur gratis eten, zorgt voor een grote chaos en lange rijen. Met als gevolg koud eten en dus heb ik het maar gehouden bij sla en toetjes (die waren dan wel weer lekker :P). En zoals gewoonlijk werd de avond in het Chinees gehouden en kregen we er niet veel mee, tot Sammy op een gegeven moment mijn naam deed roepen en werd ik op het podium gehaald met 20 andere chinezen en wat bleek: IK HAD GEWONNEN MET DE LOTERIJ!!!!!!!!!!! Wat een geluksvogel ben ik toch, ik kreeg een mooie redpocket, met maar liefst 200 yuan!! Jippie!

Zaterdag vertrokken Sanne en ik voor een voorlaatste keer naar Hong Kong (moest voor visum) en hebben we een laatste keer alle favoriete plaatsjes aangedaan. Zondag was het tijd om met Lois nog wat thee te gaan kopen en te kijken voor een carnavalspakje. En toen begon de laatste lesweek, ben de klassen afgeweest en heb daar de leerkrachten een foto van mij en de klas gegeven en de kinderen allemaal een ballon, de lunch bestond zoals gewoonlijk weer uit rijst, maar werd gelukkig aangevuld met heerlijke pizza van Luke!
En toen was het voorbij... De week vloog voorbij en voor ik het wist was het tijd om echt in te pakken!
Het paste natuurlijk nog steeds niet en dus werd er nog maar een pakketje naar huis gestuurd en werd het koffertje van Sanne geleend om mijn spulletjes voor Hong Kong in te doen.

En nu zit ik dan in Hong Kong te wachten tot het zondag is en dat ook ik kan gaan vliegen! Het was echt een super en verassende ervaring. De chinezen zijn een apart volk en hebben vele rare gebruiken, maar daarnast wel een volk wat je hart steelt. Ze helpen je bij alles en proberen het zo goed mogelijk voor je te regelen, dus het afscheid was niet al te makkelijk.
Maar ik heb echt genoeg rijst gehad de afgelopen maanden en het spugen op de grond blijft smerig, dus ben blij dat ik vanaf maandag kanagroe kan gaan eten! En Australiërs spugen toch niet op de grond hè???

Het zal wel raar zijn dat ik geen Chinees meer tegenkom vanaf zondag (of ja niet in grote groepen dan), dat er niet meer gestaard wordt, dat ik in iedere winkel weer kleren kan passen, niet meer kan afdingen, iedereen kan verstaan, geen rijst meer hoef te eten, niemand op de straat spuugt, dat het internet gewoon weer werkt (heb vandaag gemerkt dat Youtube en facebook het weer gewoon doen...), er niet meer wordt getoetert, dat mensen op het laatste moment niet toch de plannen omgooien, niet iedere dag meer horen hoe mooi mijn haar is :P, dat ik gewend ben aan de naam Cici (maar zo echt buiten China niet genoemd wil worden, behalve door JAnka en Sanne) en zo kan ik nog wel een tijdje door gaan!

Het was een reis vol hoogtepunten, met toppers als de Chinese muur, Yangshou, Chinees nieuwjaar, de gewone Chinees en met als grootste dieptepunt: rijst eten 2x per dag, das echt niks voor mij :)

Een dikke knuffel en kus voor China en de lieve schattige mensen daar!!!

Australia here I come!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

See you all down under :)

Kus kus Cyrille